به مناسبت 1 خرداد؛ راز نمکهای اورموگولو+ تصاویر*****
- توضیحات
- منتشر شده در چهارشنبه, 31 ارديبهشت 1393 12:24
آذوح: برداشت روزانه 6هزار تن نمک از اورموگولو به دستور دولت ایران کماکان ادامه دارد.
به گزارش آذوح استخراج فلزات سنگین و انتقال آنها به مراکزی در تبریز، دیگر نقاط آذربایجان جنوبی و سپس به تهران مساله ای است که از مدتهای قبل در کانون توجهات بوده و اینک این مساله عمومی تر از پیش گردیده است.
24 مهر سال گذشته گزارشی منتشر شد که در بخشهایی از آن آمده بود: "در ضلع شرقی دریاچه ارومیه، در حاشیه پل شهید کلانتری، مسوولان صنعت و معدن استان آذربایجان‌شرقی، با مجوز مسوولان سازمان محیط‌زیست آذربایجان‌غربی به شکل شبانه‌روزی در حال استحصال نمک از دریاچه ارومیه و انتقال آن به شهر تبریز هستند.
حاشیه شمالی و جنوبی پل شهید کلانتری در قلب دریاچه ارومیه پر است از تریلر‌هایی که روزانه بیش از شش‌هزارتن نمک از دریاچه ارومیه استحصال می‌کنند و پیمانکاران هرکدام مجوز‌هایی از اداره صنعت و معدن استان آذربایجان‌شرقی در دست دارند و کار خود را قانونی معرفی می‌کنند. یکی از پیمانکاران استحصال نمک، که روزانه بین شش تا 10 تریلر(که هرکدام گنجایش 30 تنی دارند) را پر از نمک می‌کند و به تبریز می‌رساند، از وجود بیش از 30 پیمانکار در ضلع جنوبی و شمالی پل شهید کلانتری خبر می‌دهد که با مجوز مشترک صنعت و معدن تبریز و محیط‌زیست ارومیه فعالیت می‌کنند. سرعت بالای کار پیمانکاران استحصال نمک به شکلی است که روزانه 200 تریلر اقدام به استحصال نمک می‌کند و کمتر توقفی در کار آنها وجود دارد.
پیمانکار ضلع شمالی پل کلانتری روی دریاچه ارومیه درباره کاربرد‌های نمکهای استحصال‌شده می‌گوید: تا آنجایی که ما می‌دانیم در این نمک‌ها فلز‌های سنگینی وجود دارد که به درد صنایع در تبریز می‌خورد و کار‌هایی روی این نمک‌ها انجام می‌دهند و بعد از آن به تهران فرستاده می‌شود. او می‌گوید: نمک‌ها را هر تن 10هزارتومان به اداره صنعت و معدن تبریز می‌فروشیم و همه تریلرها وابسته به اداره حمل‌ونقل این استان است و حساب و کتاب آنها با ما نیست.
این در حالی است که از چندی پیش مسئولان محیط زیست ایران از وجود فلزات سمی در نمکهای اورموگولو خبر داده و از خطرات جدی انتشار آنها ابراز نگرانی کرده اند. ایت مسئولین از توضیحات بیشتر در این خصوص خودداری کرده و بیان نکرده اند منظورشان از فلزات سمی چیست."
حال پس از گذشت نزدیک به 9 ماه از آن گزارش، کماکان تریلرها در حال انتقال نمک دریاچه اند.
اما سوالی که بایستی به دقت پاسخ داده شود، مکان و محل انتقال و مصرف این محصولات است.
در این خصوص به دلیل رعایت برخی مسایل نمی توان فعلا آشکارا سخن گفت، اما به مناسبت 1 خرداد و سالگرد قیام خونین آذربایجان دو تصویر و دو توضیح کوتاه منتشر شده و افکار عمومی را به چالش می کشد.
منطقه ای عظیم به وسعت 10 کیلومتر مربع و محیط 15 کیلومتر؛ یک مجتمع صنعتی بزرگ در جایی متروک و در جوار چندین روستای دورافتاده. این مجتمع بر روی نمک اورموگولو کار می کند و از آن به بهره برداری می رسد. به این مجتمع به جای نمک اورموگولو، آب اورموگولو شبانه و با تانکرهای عظیم از طریق راههای روستایی انتقال داده می شود.
آنتن ماهواره ای بر درختی خشکیده در برهوت اورموگولو؛ گرچه، در دوردستها مکان دیگری را نیز می توان یافت.
تابستان داغی در پیش است...
آذوح
