وضعیت وخیم معیشتی کارگران نختاب فیروزان تبریز
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 12 بهمن 1392 02:03
آذوح: کارخانه نختاب فیروزان تبریز در سال ۱۳۴۸ تاسیس شد و درحال حاضر در جاده تبریز به تهران واقع است.مالک اولیه شخص به نام مرتضا خویی که تا شروع انقلاب صاحبش بوده از آن موقع سابقه قطع بیمه کارگران سابقه داشته و بعداز فرار حاج آقا خویی کارخانه بین بانکهای صنعت و معدن و ملی و سپه تقسیم شد ،که با مدیر عاملی اصلان زاده و بعد هم به مهندس روفوگر شرکت به فعالیت خود ادامه داد و حق و حقوق کارگران را به موقع پرداخت می کردند.
بدبختانه به مدیران فوق انگ کمونیستی چسباندند و اخراج شدند. بعد مهندس حبیبی آمد که قبلا راننده بونکر در قزوین بود و مدیرعامل شد و کارخانه تبدیل به شرکتی ورشکسته شد.که همین موضوع منجر به اعتصاب و اعتراض کارگران را برانگیخت.مهندس حبیبی با کارهای عجیب خود منجر به ورسشکسته شدن کارخانه گردید به عنوان نمونه با پول های بدست آمده از زحمت کارگران به عوض اینکه برای کارخانه خرج کند در آذرشهر مسجد ساخت و برای خودش کارخانه خرید ویا با پرواز ۷ صبح تبریز به تهران برای کلیه هیات مدیره شرکت کله پاچه برای صبحانه می فرستاد. وقتی با اعتراض کارگران مواجه شد با انگ شورشی باعث زندانی شدن جمع کثیری از کارگران گردید.بعدازاین موضوع یازده شبانه روز کارگران کارخانه اقدام به آتش زدن لاستیک و تجمع در جلوی شرکت کردند. بعداز این حوادث شخصی به نام نیکخواه به همراه شخصی دیگر بنام طبابایی در قبال چهل میلیون پول نقد و بقیه نسیه کارخانه فیروزان را خریدند.آنها مبلغ چهل میلیون را همان اول با فروش چند دستگاه خودرو شرکت پرداخت کردند.در حالی که می توانستند شرکت را بصورت سهام در اختیار کارگران از بابت طلبشان قرار دهند.درهمان موقع چندین تُن نخ آماده و حوله آماده در انبار موجود بود که فروختند و یک باب حیاط در خیابان ولی عصر بنام شرکت بود که آن راهم فروختند.ازآن پس ۹ میلیون یورو وام گرفتند و بعد هم خرد خرد چندین بار میلیاردی وام گرفتند و یک ریال باز پرداخت ندادند. دستگاههای آلمانی را که فعال و سالم بودند به کیلویی صدتومان با تمام تجهیزات به اضافه سه عدد ژنراتور عظیم الجثه و الکترو موتورهای آماده و سیم لاک های قرقره ای و یک انبار پر از قطعات را به قیمت اندک فروختند و حیف و میل کردند. از بیچاره کارگران از روزی شش هزار تومان حقوق کارکشیدند و حدود سیصد ساعت اضافه کاری کارگران زحمتکش را ندادند و با کمک کارگران دستگاههای لهستانی وارد کردند که اکبند هم نبود. ۱۳ دستگاه اُپن انه از چکسلواکی آوردند و حدود ۱۲ دستگاه گرد باف از کره وارد کردند که حدود یکسال است که فعال شده است. واز زمان ورود به کارخانه بهره وری – پاداش یکروز شیر و بسیاری از حق و حقوق کارگران را قطع کردندحتا به یک نمره حمام هم رحم نکردند و از دست کارگران گرفتند.این هه مزایا را قطع کردند تا همه کارگران به آسم و تنگی نفس مبتلا بشوند. روزهای محرم را زیارت عاشورا برگزار میکنند و صبحانه و احسان می دهند و هر ماه زیارت امام رضا می روند و ادعا می کنند که امام رضا این شرکت را به من بخشیده .اگر چنین است امام رضا نظری بکند و حق و حقوق کارگران را به موقع بدهد. همین الان بیش از دوماه است که حقوق ماهانه کارگران عقب افتاده است و پاداش و عیدی را در چند قسط پرداخت می کنند.کار اصلی این آقایان پارچه فروشی است که بعد از گرفتن وام های مربوط به شرکت چندین کارخانه را که حال و روزشان مثل نختاب فیروزان بوده تصرف کرده و خریداری نموده اند.الان حدود سه میلیارد به بیمه تامین اجتماعی بدهکارند وحدود یک میلیارد به اداره برق بدهکارند.مبلغ چهاردرصد کارگران را پرداخت نمی کنند که منجر به تاخیر بازنشستگان می شود. خلاصه از بیکاری کارگران سو استفاده کرده با کارگران قرار دادهای غیرقانونی می بندند و با اجبار از کارگران امضا می گیرند. به کارگران قراردادی حق اولاد،حق غذا،پاداش،سنوات نمی دهند و شرایطی می بنددند که اگر روزی اضافه کاری یک روز غیبت کنید سه روز را از حقوقشان کم می کنند و هیچ اضافه کاری را در لیست و فیش حقوق درج نمی کنند.آن کسی که انگ کمونیستی گذاشند ،موقع شب کاری با خرما و هندوانه به خط تولید می آمد.سود ویژه و بهره وری کارگران قطع نمی شد در حالی که آقایان زیارت عاشورا بخوان ،حقوق و مزایای کارگران رابه موقع پرداخت نمی کنند.حدود سال ۱۳۸۰ که شرکت ورشکسته اعلام گردید و بسته شد کارگران در سالن اجتماعات اداره کار تجمع کردیم و تا ساعت ۱۲ شب کلیه کارگران با زن و بچه در سالن بودند که با تهدید و کتک توسط مسوولین اطلاعات و نیروی انتظامی همه را به بیرون هدایت کردند.آقای ژاله رجبی مسوول وقت اداره کار تبریز قول داد که شما به بیمه بیکاری بروید و ما همه مشکلات شما را حل می کنیم.که بعدا زیر قولشان زدند و باعث حق کشی و تاخیر بازنشستگی و اُفت حقوق کارگران گردید . اول سه ماهه اعلام کردند که بعد از ۳۶ ماه به شرکت بازگشتیم.قول داده بودند که ۳ ماه را از بودجه دولت به شما پرداخت میکنند که با این حیله ما از بیمه بیکاری سر درآوردیم .
در ضمن اداره کار استانداری و فرمانداری و صاحبان و مدیران کارخانه قول داده بودند که هفتاد درصد حقوق کارگران و کارکنان را بیمه اجتماعی پرداخت کند و سی درصد مابقی را کارخانه پرداخت کند .
گزارش از منصور اسانلو
