"در ایران نرخ بیکاری تا ۶ سال دیگر به حدود ۱۶ درصد می‌رسد"
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 07 شهریور 1394 02:55
آذوح: بر اساس نتایج پژوهشی که در مجلس شورای اسلامی ایران انجام شده، نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۰به ۹ / ۱۵خواهد رسید. این در صورتی است که رشد اقتصادی تا آن زمان سالانه ۵درصد افزایش پیدا کند.
خبرگزاری مهر نتایج پژوهشی را درباره نرخ بیکاری در ایران منتشر کرده که مجلس شورای اسلامی انجام داده است.
این پژوهش نشان می‌دهد که در دوره ۱۳۹۴تا ۱۴۰۰در خوش‌بینانه‌ترین حالت یعنی بالا رفتن ۵درصدی سالیانه رشد اقتصادی، در سال ۱۴۰۰، چهار میلیون و ۱۷۰هزار نفر بیکار خواهند بود و نرخ بیکاری نیز به ۹ / ۱۵می‌رسد. نرخ بیکاری در سال گذشته ۱۱درصد بوده است.
سناریوی بدبینانه نیز این خواهد بود که رشد اقتصادی سالیانه تنها یک درصد افزایش داشته باشد که در این صورت در سال ۱۴۰۰، چهار میلیون و ۷۸۰هزار نفر بیکار خواهند بود و نرخ بیکاری به ۲ / ۱۸درصد خواهد رسید.
بر اساس این تحقیق برای آنکه نرخ بیکاری به کمتر از ۱۰درصد برسد، رشد اقتصادی باید سالیانه بیش از پنج درصد افزایش داشته باشد.
تهیه‌کنندگان این تحقیق با بررسی یک دوره ۹ساله از ۱۳۸۴تا ۱۳۹۳دریافته‌اند که سال ۱۳۸۹بدترین سال از نظر وضعیت بیکاری بوده است.
در این سال ۳میلیون و ۲۲۰هزار نفر بیکار بوده‌اند و نرخ بیکاری ۱۳و نیم درصد بوده است. این در حالی است که نرخ رشد اقتصادی در این سال بالاترین رقم را در سال‌های مورد پژوهش داشته و ۶و نیم درصد بوده است.
در سال‌های ۱۳۹۱و ۹۲نرخ رشد اقتصادی به ترتیب منفی ۸ / ۶و منفی ۹ / ۱بوده و نرخ بیکاری نیز در این دو سال به ترتیب ۱ / ۱۲و ۴ / ۱۰درصد بوده است.
بر اساس قانون معروف به "اوکان" رشد اقتصادی و نرخ بیکاری باید نسبت معکوس داشته باشند اما اینکه چرا در ایران رشد اقتصادی باعث پایین رفتن نرخ بیکاری نمی‌شود از دید پژوهشگران این تحقیق در این نکته است که در سال‌های اخیر رشد تشکیل سرمایه و تکنولوژی تولید با اتکا به درآمدهای نفتی و واردات تغییر کرده است.
در این تحقیق آمده است: «در سال‌های اخیر به دلیل حجم بالای تشکیل سرمایه و نیز تغییر تکنولوژی تولید عمدتا به دلیل اتکا به واردات ناشی از رشد درآمدهای نفتی، بهره‌وری نیروی کار روند افزایشی داشته و در مقابل اشتغال‌زایی کاهش یافته است.»
محمد باقر قالیباف شهردار تهران در یک برنامه تلویزیونی گفت که شهر تهران ۱۵هزار نفر کارتن‌خواب دارد. آن‌طور که شهردار تهران گفته است در میان این افراد، کسانی هستند که ۴ - ۵کتاب ترجمه کرده‌اند، برخی فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های دولتی ایران هستند و برخی سابقه حضور در جنگ ایران و عراق را دارند.
بخش دیگری از این پژوهش به روند افزایش جمعیت فارغ‌التحصیلان متقاضی کار پرداخته است. بر اساس این تحقیقات، این روند از سال ۱۳۸۴تا ۱۳۹۲مرتبا افزایش داشته و احتمال می‌رود که این افزایش همچنان ادامه داشته باشد.
تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی در فاصله سال‌های ۸۴تا ۹۲، دو برابر شده و از پنج میلیون و ۶۰۰هزار نفر به ۱۱میلیون و ۲۰۰هزار نفر رسیده است.
اما نکته غم‌انگیز ماجرا آنجاست که همانطور که جمعیت تحصیل‌کرده‌ها افزایش یافته، میزان اشتغال جوانان کاهش یافته است.
در سال ۱۳۸۴نزدیک به سه میلیون جوان تحصیل‌کرده وجود داشته که تعدادشان در سال ۹۲به چهار میلیون و ۶۰۰هزار نفر افزایش پیدا کرده است. اما تعداد جوانان شاغل در سال ۱۳۸۴از دو میلیون و ۵۶۰هزار نفر به دو میلیون و ۲۶۰هزار نفر در سال ۹۳سقوط کرده است. یعنی در مدت هشت سال دو میلیون و ۲۳۰هزار جوان بیکار شده‌اند.
با قرار دادن آمار صعودی جوانان تحصیل‌کرده در کنار روند نزولی جوانان شاغل می‌توان نتیجه گرفت که تشدید بیکاری فارغ‌التحصیلان به بحرانی برای دولت تبدیل شده است.
در اوایل هفته جاری وزیر کار و امور اجتماعی برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های نمایندگان مجلس درباره بیکاری به مجلس دعوت شد. وی در این جلسه تاکید کرد که تعداد شاغلان کشور ۲۲میلیون نفر است و باید به ۳۱میلیون برسد و تازه بخش بزرگی از انبوه جوانانی که از در دانشگاه‌ها بیرون می‌آیند، جایی در بازار کار ندارند.
علی ربیعی گفت: «در سال‌های اخیر بیش از ۴میلیون و ۶۰۰هزار نیروی تحصیل کرده که تناسبی هم با شغل‌های موجود بازار کار ندارند، وارد این حوزه شده‌اند.»
حدود دوماه پیش نیز وزارت کار ایران نتایج تحقیقاتی را منتشر کرد که نشان می‌داد نرخ بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها از متوسط نرخ بیکاری در ایران بالاتر است.
متوسط بیکاری در ایران در سال گذشته خورشیدی در حدود ۱۱درصد اعلام شده است. در حالی که نرخ بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان دانشگاهی (زن و مرد) در حدود ۱۹درصد است. با وجود آنکه تعداد فارغ‌التحصیلان زن و مرد برابر است، نرخ بیکاری در میان مردان تحصیل‌کرده ۱۲و در میان زنان دانش‌آموخته ۳۳درصد است.
