تاریخچه هشتم مارس روز جهانی زن
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 17 اسفند 1392 23:03
تاريخ روز جهانى زن هم زمان تاريخ مبارزه سياسى و اجتماعى عليه تبعيض است. اين روز روز همبستگى براى مبارزه در راه برابرى حقوق و شرايط بهتر كارى و زندگى زنان است.
انتخاب تاريخ روز هشتم ماه مارس به عنوان روز جهانى زن به خاطره مبارزه زنان كارگر نساجى در سال ۱۸۵۷ در شهر نيويورک امريكا بر مى گردد.
شرايط كارى سخت و غير انسانى و دستمزد كم كارگران زن كه در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم همراه با مردان در كشورهاى صنعتى وارد بازار كار شده بودند، آنان را وادار به اعتراض و مبارزه صنفى به شكل هاى سازمان يافته و يا غير متمركز عليه اين بى عدالتى مى كرد.
در اين روز كارگران نساجى زن در يک كارخانه بزرگ پوشاک براى اعتراض عليه شرايط بسيار سخت كارى و وضعيت اقتصاديشان دست به اعتصاب زدند. خاطره اين اعتصاب براى كارگران نساجى باقى ماند اما نارضايتى عمومى ازاين شرايط براى زنان كارگر ادامه داشت .
در هشتم مارس سال ۱۹۰۸، بعد از گذشت بيش از پنجاه سال ، كارگران زن كارخانه نساجى كتان در شهر نيويورک با خاطره اعتصاب در اين روز، به دليل تبعيض و محروميت و فشار زياد كار در مقابل حقوق بسيار كم اعتصاب خود را شروع كردند. صاحب اين كارخانه به همراه نگهبانان براى جلوگيرى از همبستگى كارگران ديگر بخش ها با اين اعتصاب و سرايت آن به بخش هاى ديگر، اين زنان را در محل كار خود در كارخانه محبوس كردند. به دلايل ناشناخته اى آتش در كارخانه درگرفت و فقط تعداد كمى از كارگران زن محبوس توانستند خود را نجات دهند. ۱۲۹ كارگر زن در آتش سوختند.
روز هشتم ماه مارس بر پايه سنتى مبارزه كارگران زن عليه شرايط سخت كاريشان در خاطره ها ماند.
در سال هاى بعد در كشورهاى مختلف اروپايى و امريكا مبارزه زنان به شكل تظاهرات و اعتصاب كارى عليه فشار، تبعيض و استثمار و همينطور براى داشتن برابرى حقوق در اجتماع و عليه جنگ ادامه پيدا كرد.
اولين روز جهانى زن در ماه مارس ۱۹۱۱ در دانمارک، آلمان، اتريش، سويس و امريكا برگزار شد. ميليون ها زن در برگزارى اين روز شركت كردند. برخی خواست هاى اساسى زنان عبارت بودند از قوانين حمايت كننده كار براى زنان، حق راى و شركت در انتخابات،برابرى مزد با مردان در مقابل كار مساوى و حمايت از مادر و كودک.
از دهه نخست قرن نوزدهم به دليل بحران عمومى اقتصادى جهان و همينطور افزایش فاشيسم در کشورهای اروپایی و وقوع جنگ جهانی ،مسائل مبارزاتى زنان در حاشيه قرار گرفت .
در كشورهاى اروپاى غربى در ابتدا بعد از جنگ هيچ برنامه اى در ارتباط با روز زنان برگزار نمى شد. بعدها اين روز به روز مبارزه براى خواستهاى عمومى زنان و روز خانواده و جشن عمومى زنان تبديل شد.
در سال هاى دهه هشتاد بود كه در اين كشورها روز هشتم مارس باز هم اهميت و معنى خاصى پيدا كرد و مشکلات زنان باز هم مورد توجه قرار گرفتند.
امروزه بزرگداشت اين روز در تقريبا تمامى كشورها به عنوان روز اعتراض عمومى به اجحاف و فشار بر روى زنان برگزار مى شود.
در طى دو قرن گذشته پيشرفت ها براى به رسميت شناختن و قبول حقوق اوليه و انسانى زنان اندک نبوده. در اكثر كشورهاى جهان حق راى زنان و شركت آنان در فعاليت هاى سياسى و اجتماعى به رسميت شناخته شده . با وجود اين، راه طولانى براى انجام واقعى اين خواست ها در پيش است. زنان هنوز در موارد زيادى در خانواده، در اجتماع و يا در محيط كارمورد خشونت قرار مى گيرند. قوانين زن ستيز در بسيارى از كشورها عمل مى كنند. براى نيروى كار زنان در مقابل كار مساوى با مردان هنوز حتى در كشورهاى صنعتى كمتر پرداخت مى شود و درآمد نسبى زنان در همه كشورها بسيار پايين تر از مردان است.
زنان از امكانات آموزشى و بهداشتى به مراتب كمترى برخوردارند و گفته می شود سه چهارم بيسوادان درسطح جهان را زنان تشكيل مى دهند. اكثر آوارگان و پناهنگان جنگى هم زنانند.
تعيين پوشش معين براى زنان، اجبار به حجاب و يا بى حجابى، قاچاق و خريد و فروش زنان، سوءاستفاده جنسى از آنان و نمونه های بسیار دیگر ازجمله اجحافات آشكار عليه حقوق زنان هستند كه امروزه بطور معمول و در همه جا اجرا مى شوند
