بیانیه ی مشترک: 69مین سالگرد تاسیس حکومت ملی در آذربایجان جنوبی مبارک باد
- توضیحات
- منتشر شده در چهارشنبه, 19 آذر 1393 15:37
حرکت ملی آذربایجان جنوبی در تاریخ مبارزاتی خود روزهای بزرگی را رقم زده است. حماسه های حضور در قلعه ی بابک، تظاهرات میلیونی در خرداد 85، اعتراضات گسترده به سیاستهای ایران در قبال اورموگولو و همبستگی ملی در حمایت از زلزله زدگان قره داغ تنها نمونه هایی از این دست به شمار می رود. اما در این میان، 21 آذر 1324 جایگاه دیگری دارد. تاسیس حکومت ملی در آذربایجان جنوبی و نمود اولین دولت داری در این دیار نشان داد ملت ترک آذربایجان از چه پتانسیل شگرفی در برپایی یک نظام دموکراتیک برخوردار است. نگاهی به عملکرد دولت نوبنیاد آذربایجان در عمر یک ساله اش به خوبی آشکار می سازد که یک دولت ملی و دموکرات حتی در یک بازه ی زمانی کوتاه نیز می تواند سرمنشاء خدمات بزرگی برای ملتش شود.
نگارش قانون کار و اعطای ابزار کار به کارگران بی بضاعت، مبارزه با رشوه خواری و فساد، مقابله با ماموران متجاسر به حقوق ملت، تاسیس بیمارستانها و کیلینیکهای رایگان، احداث و تعمیر راهها، برپایی تئاترها و تماشاخانه ها، اصلاحات ارضی و تقسيم زمین در میان دهقانان، برابری حقوقی زنان با مردان، به صحنه آوردن تمامی خلق برای تغيیر و دگرگونیهای سياسی و اجتماعی، تاسيس مدارس و استفاده از زبان ترکی به مثابه زبان رسمی آذربايجان، تاسيس دانشگاه تبریز، تاسيس راديو تبريز و دهها خدمات ديگری که برای هميشه الهام بخش مبارزه ی ملت آذربایجان گشت و 21 آذر 1324 را در تاريخ به سمبل اعمال اراده ی ترکان و حق حاکمیت ملی در آذربایجان جنوبی مبدل نمود.
حکومت ملی آذربايجان، حاکميت مشروعی بود که بر بنياد انتخابات آزاد و رای اکثریت مردم در آذربايجان و همچنین بر اساس کنوانسيونهای بین المللی که بر حق تعیین سرنوشت ملل و حق حاکميت آنان صحه می گذارد شکل گرفت؛ و بنياد انديشه و عملی را پی ريخت که سرنوشت آذربايجان جنوبی را در راستای ترقی و پيشرفت رقم می زد و حکومت ملی آذربايجان به مثابه پشتوانه ی تاريخی آذربايجان در تاسيس حاکميت خويش بر تارک تاريخ اين سرزمين حک شد.
حمایتهای مردمی از قیام مردمی 21 آذرماه رژیم وقت ایران را مجبور به تعظیم در مقابل خواسته ی آذربایجانیان نمود. ایران با امضای قراردادي حقوقی در تاريخ 23 خرداد 1325 استقلال داخلي آذربايجان جنوبی را به رسميت شناخت و این توافق که از بازتاب وسیعی در رسانه های بین المللی برخوردار شد، حتی مورد پذیرش بسیاری از دولتهای خارجی همچون لندن، واشتگتن و مسکو نیز قرار گرفت.
بر طبق مفاد این قرارداد در 15 بند، دولت ایران موظف گردید خواسته های حکومت آذربایجان جنوبی را قبول و در سریعترین زمان ممکن برآورده سازد. دولت ایران حق تدريس و تحصيل به زبان آذربايجاني در تمام مراحل تحصيلي را پذيرفت و قبول کرد كه تعيين استاندار و وزير دارايي با با پيشنهاد انجمن ايالتي آذربايجاني به تصويب دولت برسد و 75 درصد درآمد آذربايجان صرف آباداني خود اين خطه گردد.
اما تنها 6 ماه زمان کافی بود تا نشان دهد همچون روال 90 ساله ای که در این سرزمین جاری است، سیاستمداران مرکزنشین در هر زمانی که بتوانند و توان داشته باشند از کوچکترین فرصتها برای سرکوب حرکتهای آزادی خواهانه و بویژه مبارزه با حرکت ملی آذربایجان سوءاستفاده خواهند کرد. 21 آذر 1325، نمونه ی بارز یک اشغالگری سیستماتیک و دولتی در ایران است. دولت وقت ایران علیرغم امضای قراردادی رسمی و حقوقی و تعهد به اینکه خواسته های حکومت ملی آذربایجان را برآورده سازد، به آذربایجان جنوبی لشکرکشی کرده و بنا به برخی آمار بیش از 30هزار نفر از مردم مظلوم این سرزمین را به شهادت رساند. یکی از اسناد و اعترافات تاریخی در مورد آن کشتار، مورد ارتشبد فردوست است که خود یکی از اعضای عالی رتبه ارتش شاهنشاهی به هنگام هجوم به آذربایجان بود و از اعدام هزاران تن بدون محاکمه فقط در تبریز خبر داده است.
اما آنچه که بر تلخی کشتارهای سیاه روز 21 آذر و اشغال آذربایجان جنوبی افزوده، تخریب دانشگاه تبریز و همچنین به آتش کشیده شدن صدها هزار جلد کتاب در رشته های مختلف به زبان ترکی آذربایجانی در شهرهای گوناگون آذربایجان و به ویژه تبریز است. این کتابسوزان شرم آور و بی سابقه در جهان، در روز 26 آذرماه طی مراسمی رسمی و با حضور مقامات دولتی ایران در چندین میدان و خصوصا میدان دانشسرا ی تبریز انجام گردید و دانش آموزان در آن روز مجبور می شدند جهت کسب اجازه برای ادامه ی تحصیل، کتابهایی را که به زبان مادریشان نوشته شده است در آتش بیفکنند.
رژیم فعلی ایران نیز همچون خلف پهلوی خود، همچنان بر اشغال آذربایجان جنوبی، تاراج منابع مالی و اقتصادی، ممانعت از تحصیل به زبان مادری و اجرای انواع و اقسام سیاستهای راسیستی تاکید دارد.
ملت آذربایجان!
حمله ی ارتش ایران به آذربایجان جنوبی در 21 آذر 1325 و کتابسوزان در 26 آذر 1325 نمونه هایی آشکار از اشغال یک سرزمین و ژنوساید فرهنگی است. در عصری که هر ملتی حق تعیین سرنوشت خودش را دارد، سرزمین اشغال شده ی آذربایجان جنوبی نیز باید که از این حق قانونی اش برخوردار شود. تجاوز نظامی به اراضی یک سرزمین و قتل عام هزاران تن در رژیم وقت ایران و تداوم این اشغال نظامی در رژیم کنونی ایران، و به آتش کشیدن نمادهای فرهنگی یک ملت به شکل سیستماتیک توسط دولت وقت ایران و تداوم آن سیاستهای راسیستی در رژیم کنونی، مواردی نیستند که توسط سازمانهای بین المللی نادیده گرفته شده و به فراموشی سپرده شوند.
جنبش دانشجویی آذربایجان(آذوح) و حزب دموکرات آذربایجان جنوبی(گادپ) ضمن اعتراض شدید به سیاستهای رژیم ایران در سرکوب حرکتهای آزادی خواهانه و بویژه حرکت ملی آذربایجان، خواستار است بر اساس کنوانسیونهای بین المللی حق تعیین سرنوشت برای آذربایجان جنوبی به رسمیت شناخته شده و زمینه برای احقاق بی قید و شرط آن مهیا گردد.
ما با محکوم نمودن بازداشتهای خودسرانه، بی دلیل و خشونت آمیز فعالین سیاسی آذربایجان توسط عوامل اطلاعاتی ایران، آزادی بی قید و شرط آنان را خواستایم. بسیاری از این فعالین به دلیل اعتراض به نحوه ی دستگیری و روند مبهم بازپرسی خویش زیر شکنجه های بیشمارند و بی شک مسئولیت عواقب هر گونه ناراحتی و خطر احتمالی برای سلامتی این فعالین آذربایجانی با رژیم جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
تجربه ی یک سال دولت ملی آنچنان بوده که هیچگاه خاطره ی شیرین آن از یادها نخواهد رفت. هزاران شهید 21 آذر 1325 با جانفشانی و شهادت در راه آذربایجان جنوبی نهالی را کاشتند که ثمراتش را می توان حتی در ورزشگاهها و شعارهای 70 هزارنفری "هارای هارای، من تورکم" مشاهده نمود.
ضمن گرامیداشت یاد هزاران شهید راه آزادی این سرزمین و تعظیم در برابر رشادتهای زندانیان سیاسی آذربایجان، 69مین سالگرد تاسیس دولت ملی در آذربایجان جنوبی را بار دیگر به ملت ترک آذربایجان تبریک می گوییم.
گوج بیرلیکده دیر
- حزب دموکرات آذربایجان جنوبی- گادپ
- آذربایجان اویرنجی حرکاتی- آذوح
